سلام

هر چي اومدم رفتم كه چيزي نگم نشد

از اخر شروع ميكنم

زهرا جان، همه ما اينو مي دونيم كه سختي جزوي از زندگي هست ، ولي سختي كه به جا باشه نه بي جا ، وقتي كه استادان الكي گير مي دهند و الكي هم سخت گيري ميكنند اين نتيجه اش صبور بار آمدن ما نيست بلكه بدتر شدن روحيه دختري هست كه بايد به عنوان مادر و همسر نقش ايفا كنه ؛ عزيز دلم نگران استادها نباش ، جنان خودشان را درگير طرح گرده اند كه ظرف يك سال ماشين يكي از پرايد به ريو مي رسه ،

ديده بان عزيز

راست مي گوييد ، من به عنوان يك دختر هنوز از رسم و رسومات محلي خودم خبر ندارم و دوست هم ندارم كه چيزي در موردش بدانم ، چرا كه بعضي از اين رسم و رسومات چنان دست و پاي امثال من را مي بندد كه عطايش را به لقايش مي بخشم

همه اس تقصير احمدي نژاد هست را نمي دانم ، ولي مطمئن باشيد اضافه كردن بدون فكر ظرفيت دانشگاهها كاري بس اشتباه بوده است كه نزديك 70 درصد آنها هم دختر باشند ديگه بيا و درستش كن ، هيچ فكر اين را كرده ايم كه اين همه دختر تحصيل كرده ، فردا ساكت نخواهند نشست همه كار مي خوهند و اون موقع هست كه مردان جامعه ما بايد كنج خانه وظايف خانه داري را به عهده بگيرند

درد بسيار است و درمان كم

به اميد روزي كه همه كارهايي كه مي خواهيم بكنيم با تامل و انديشه باشد