پیرامون موضوع کنفرانس چهارشنبه شب های دخترانه - تربیت فرزند صالح و والیدن الگویی برای فرزندان - سوالی در ذهنمان جرقه زد که بررسی آن خالی از لطف نیست. شاید آنقدر این موضوع عادی و پیش پا افتاده شده باشد و یا به اندازه ای از آن شنیده باشیم که ....
اما «براستی چرا در منظر عام آرایش میکنیم؟!»
روانشناسی اسلامی به نکات تربیتی بسیاری در خصوص تربیت فرزند اشاره کرده که در این بین اغلب سفارش ها در مورد دختران می باشد. لطف و عنایتی که اسلام در آیین تربیتd خود به دختران دارد به قدری زیبا و لطیف است که اگر همه به آن عمل کنیم به معنای واقعی کلمه لذت دنیوی و اخروی را اخواهیم چشید.که آرامش روح و روان، آسایش جسم را هم در پی خواهد داشت.
مثلا بارها به حفظ رابطه عاطفی والدین به خصوص پدر با دختران سفارش شده که باعث خواهد شد دختران در سنین نوجوانی و بحران بلوغ از نوعی کمبود عاطفی رنج نبرند و در پی آن در جستجوی محبت این و آن نباشند. بار ها شنیده ایم که دختران خود را ببوسید که ثواب بسیاری دارد و بسیاری از این قبیل.
اما می شنویم که می گویند فرزندان خود را در کودکی محدود نکنید تا در دوران به خصوص نوجوانی با ورود به جامعه با مسایلی به صورت غریب و نامأنوس مواجه نشوند که بخواهند سر درگرم و یا بی پاسخ و تسلیم باشند. مثلا در مورد آرایش کردن خانوم ها : بسیار بر این باورند که اگر وسایل تجمیل و زینت از سنین پایین در اختیار کودکان قرار گیرد تا حس کنجکاوی او ارضا شده و در سنین با لاتر ناگهان با مسلیه ای حل نشده مواجه نشود.
حال این سوال مطرح است که چرا با همه این تدابیر روانشناسانه و توصیه ها و ... باز شاهد آنیم که دختران جوان و نوجوان، خانوم های میانسال و حتا پیر زنان تمایل دارند که با چهره متجمل و آرایش کرده خورد را در معرض نگاه ها قرار دهند؟ چرا همه فکر و ذکر و فخر دخترما باید این باشد که کرم آرایش و ولوازم آرایشی اش از فلان مارک معتبر است؟؟ و از فلان عطر که در فلان جا عرضه می شود استفاده می کند ؟ بنظر می رسد عواملی غیر از مسایل ذکر شده در این خصوص نقش دارند که بخشی از آنها البته به تربتی خانوادگی و عملکر والدین بر می گردد.
یکی از دوستان در همین چت می گفت من آرایش می کنم اما در حدی که کسی متوجه نمیشه! و دیگری می گفت: «که من وقتی آرایش می کنم روحیه ام عوض می شه!» و دیگری: «آرایش کردن که حتماً نباید برای مردم باشه، من دوست دارم زیبا باشم .» و ... .
این ابهامات را بی پاسخ می گذاریم تا بیشتر به بحث بنشینیم .
...................................................................................................
تتمه1: گیریم که اسلام زینت بانوان را در انظار نامحرم ممنوع نکرده بود گیریم که غیرت پدران و مردان جامعه ما خشکیده باشد! آهای خانوم ها شخصیت ما کجا رفته است ؟ آهای اقایون شمایی که همسرانتان در نگاه و این و آن با جمال کامل خودنمایی می کنند آیا هنوز هم همسر شما برای شما جاذبه ای دارد یا فاتحه ای برای خانواده هایمان بخوانیم؟؟!!
تتمه2: پدرم گفت پدر جان زن اگر زن باشد
شیر در خانه و در کوچه و برزن باشد...
