يا كريم

سلام بر آبجي هاي گرامي خودم ؛

مخلصيم،

حال و احوال به شكر خدا خوب هست؟

....الحمدلله ؛اميدوارم روز به روز بهتر هم بشه.

واقعا خوشحالم كرديد كه به كلبه فقيرانه ما هم سري زديد.

اي ولله چه وبلاگ 1- با مصمي 2- هدفمند و 3- باطراحي زيبا و متناسبي داريد . دستتون درد نكنه.

راستش همين الان كه در خدمت شما بودم و پاي لب تاب؛

برنجم سر رفت و گاز را پر كردو خلاصه با زبون بي زبوني گفت:

بلند شو رفيق بيا غذاتو بپز ؛ تو اين كاره نيستي!

ميدوني من رشتم مهندسي بود توي ليسانس ،ولي حتي يك روز هم

نتونستم توي رشته ام سر كار برم . حتما ميدونيد چرا؟!

اما با اين حال اصلا پشيمون نيستم . چون توي دانشگاه بلوغ فكري خاصي پيدا كردم .از قبل دانشگاه ،زمين تا آسمون فرق كردم .

اعتقاد من اينه كه آدما هر جايي كه باشند ؛اگه بدونند در زندگي دنبال چي هستند ، راهشونو به سمت خدا و معارف فطري باز ميكنند.

از طرف ديگه هم اگه دنبالش نباشند ،توي دل معارف حولشون هم بدهي ، بازهم نميشه روشون حسابي باز كرد.

البته با كليه مسائلي كه در مورد خانم ها مطرح كرده ايد ، موافقم.

در اولين فرصت روش فكر ميكنم و اگه چيزي خدا توي كاسمون گذاشت ؛توي وبلاگ سايه مينويسم.

آخي ! حق داري خميازه بكشي!

ببخش سرتو درد آوردم .

ياحق